Την Τρίτη 08/04/2025 η Δρ Ξένια Χαραλαμπίδου, μητέρα μαθήτριας του τμήματος Α1 Γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου, Ερευνήτρια στο Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne και στο Ινστιτούτο Νανοεπιστήμης και Νανοτεχνολογίας (INN), ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», και διδάσκουσα στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου, παρουσίασε στις μαθήτριες και στους μαθητές της Α΄ Γυμνασίου (Τμήμα Α1), μία διάλεξη. Η πρόσκληση έγινε από τον διευθυντή του σχολείου έπειτα από εισήγηση της κας Μαγδαληνής Αλεξίου, καθηγήτριας φιλολόγου γερμανικής γλώσσας, και η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας που διδάσκει η κυρία Αλεξίου. Η διάλεξη της κυρίας Χαραλαμπίδου είχε τίτλο «Τι μας διδάσκει η Αρχαιολογία: Μία Μελέτη Περίπτωσης. Ελληνικές μητροπόλεις και αποικίες στην Κάτω Ιταλία και Σικελία στα χρόνια του ελληνικού αποικισμού (8ος-6ος αι. π.Χ.). Διερευνώντας τεχνολογικές αλληλεπιδράσεις στην κεραμική παραγωγή και μετακινήσεις κεραμέων».
Μελετώντας τις σχέσεις ελληνικών μητροπόλεων και αποικιών και αυτόχθονων πληθυσμών στην Κάτω Ιταλία και Σικελία (8ος-6ος αι. π.Χ.), με έμφαση στην κεραμική τεχνολογία, παραγωγή και κατανάλωση, η κυρία Χαραλαμπίδου μίλησε στους μαθητές για τη σημασία της διερεύνησης των τεχνολογικών αλληλεπιδράσεων στην κεραμική, τα τοπικά εργαστήρια και τις μετακινήσεις κεραμέων και τη χρήση των αγγείων στο χωροχρονικό και πολιτισμικό συγκείμενό τους (οικισμοί, ιερά, νεκροταφεία) στην αρχαία Ελλάδα και στην Αρχαία Ιταλία. Συζήτησε με τα παιδιά τη σημασία των διεπιστημονικών μελετών που συνδυάζουν τη μακροσκοπική με την αρχαιομετρική έρευνα. Η κυρία Χαραλαμπίδου συζήτησε τη σπουδαιότητα της κατανόησης των διαδρομών μεταφοράς γνώσης και των πολλαπλών τεχνολογικών πρακτικών και αλληλεπιδράσεων στην αρχαιότητα με παραδείγματα από το ερευνητικό πρόγραμμα που ηγήθηκε, του οποίου η μεθοδολογία συμβάλλει στη γεφύρωση των ανθρωπιστικών με τις φυσικοχημικές επιστήμες. Τέλος, συζητήθηκε πως αυτός ο συγκερασμός μας βοηθά να αποκτήσουμε μία βαθύτερη γνώση των ευρύτερων κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων μεταξύ μητροπόλεων, αποικιών και γηγενών οικισμών σε περιόδους σημαντικές για τη διαμόρφωση των προκλασικών πολιτισμών της Μεσογείου.